دروازهدولت
چهارشنبه, ۱۶ بهمن ۱۳۹۲، ۱۱:۰۷ ق.ظ
دیدارهای بین گذر دو متروی دروازهدولت به سمت تجریش، شده برای من تنها دلخوشی روزهای تنهاییم... دیدن یک چهرهی آشنا، شنیدن یک صدای آشنا، چند دقیقه. یک...دو...ماکزیمم ۵ دقیقه! و بعد متروی بعد آمده و باز برادرم سوار بر آن مرا تنها میگذارد با کلی حرفهای مانده در دلم...
پ.ن:برف زیبا با تمام زیباییش مرا حبس کرد در این کنج اتاق... قرار بود بروم خانه...
- ۹۲/۱۱/۱۶