"هم" های جدید!!
اچیزی حدود 1سال و نیم قبل برای من فقط یک "هم" معنی داشت و آن هم هم وطن بود! می فهمیدم که در غربت چقدر وطن می تواند بشود نقطه مشترک و پیدا کردن یک هم وطن چقدر می تواند لذت بخش باشد!
از وقتی خوابگاهی شدم، "هم" های جدیدی برایم معنا پیدا کرد!شاید برای کسی که زندگی خوابگاهی را تجربه نکرده باشد، "هم اتاقی" هیچ مفهومی نداشته باشد!این که آدم در یک اتاق با چند نفر که اصلا نمی شناخته شان زندگی کند و بعد در لحظه لحظه های هم، در اشکها و شادی های هم و حتی در تمام رازهای زندگی هم شریک شوند،شاید برای کسی که در اتاق خودش را هم به زور تحمل می کند اصلا قابل درک نباشد!
اما به جز این "هم" بزرگ که یک مفهوم قشنگ جدید است در زندگی ما خوابگاهی ها، یک سری هم های دیگر هم هست.مثل هم استانی و هم شهری! یک وقتی در شهر خودمان فکر نمی کردیم ممکن است شهر بشود نقطه مشترکمان با کسی!اما حالا یک مفهوم داریم تحت عنوان "هم شهری" که کلی به آدمها احساس اطمینان و آرامش می دهد وقتی هم شهریشان را پیدا می کنند!و همچنین هم هم استانی...
شاید یک روزی اگر من و محبوبه ی آران و بیدگلی کنار هم قرار می گرفتیم به هم هیچ اعتنایی نمی کردیم اما حالا که دوریم از شهر خودمان، همین هم استانی بودنمان کلی نقطه مشترک است و کلی مایه دوستی و آرامش.
اصلا آن موقع ها که در شهر خودمان بودیم، هیچ وقت شاید این همه غیرت نداشتیم روی شهرمان، روی لهجه ها و گویش هایمان! اما حالا که همه گویشها کنار هم جمع شده اند، برای هرکداممان هویت و افتخار است شهرمان...
من این مفاهیم جدید زندگیم را دوست دارم! به خصوص وقتهایی که در اتاق تلویزیون خوابگاه جمع می شویم به صرف چای و شیرینی برای بودن چند لحظه ای کنار هم!وقتهایی که 20-30 نفر آدم از شهرها و روستاهای دور و نزدیک ایران جمع می شویم و هرکدام از شهرهایمان می گوییم و از آداب و رسوممان...آن وقتها عجیب احساس افتخار می کنم از زادگاهم، از لهجه ام، و از تمام آداب و رسومم!
