خوابگاه‌نوشته‌ها

سراسر دبیرستان با خودم فکر می کردم، بالاخره هرطور که شده یک روزی یک دانشگاهی در تهران قبول می شوم تا اردیبهشت که می رسد ساده و بی دردسر کوله ام را بیندازم پشتم و راه بیفتم بروم وسط یک مشت کتاب دنیا دنیا رویا ببافم!
تا اینکه پارسال رسید و رویایم محقق شد! با دوستان هم کلاسی و هم دانشگاهی راه افتادیم سمت نمایشگاه و بین کتابها موج خوردیم و خندیدیم و مست از رویا شدیم!
امسال اما آنقدر کار داشتیم و سرمان شلوغ بود که اصلا نفهمیدیم کی اردیبهشت شروع شد! بعد که فهمیدیم یکهو دیدیم که ای دل غافل! روزهای آخر نمایشگاه است و ما هنوز سهممان را از این نمایشگاه برنداشته ایم! این بود که با وجود کارهای خیلی زیاد، با دوست و هم اتاقی سابقم، شبنم راه افتادیم و رفتیم نمایشگاه گردی! اما راستش نه رویایی بافتیم و نه خاطره ای ساختیم!
نمایشگاه بیش از آنکه شبیه به نمایشگاه کتاب باشد شبیه به نمایشگاه قرآن بود! در ورودیش هم کلی غرفه یِ کتابهای کنکوری که سال دیگر باید برویم سراغشان...
کلاً اصلا به دلمان ننشست و احساس کردیم وقتمان را مفت مفت هدر داده ایم!
تنها ره آورد این نمایشگاه برای من اینها بود:
دوره سه جلدی داستان کوتاه در ایران - حسین پاینده
مارک و پلو- منصور ضابطیان
شبهای روشن - داستایوفسکی